อนาคตการศึกษาไทยในปี
2573
จริยา ทองหอม
02 มิถุนายน 2562
จากรายงานการวิจัยด้านการศึกษาเปรียบเทียบการศึกษาของไทยกับประเทศชั้นนำ
เช่น สาธารณรัฐฟินแลนด์ สาธารณรัฐสิงคโปร์
และสาธารณรัฐเกาหลี ทำให้พบลักษณะร่วมและข้อแตกต่างเกี่ยวกับนโยบายและวิธีการทำงานของ
3 ประเทศ คือ สาธารณรัฐฟินแลนด์
สาธารณรัฐสิงคโปร์ และสาธารณรัฐเกาหลี ที่มีคุณภาพของผลลัพธ์และผลผลิตของระบบการศึกษาอยู่ในระดับเดียวกัน
ดังนี้
ลักษณะร่วม
ของ
ประเทศสาธารณรัฐฟินแลนด์ สาธารณรัฐสิงคโปร์
และสาธารณรัฐเกาหลี ได้แก่
1.
ให้ความสำคัญกับคุณภาพการศึกษาที่เป็นเลิศ
2.
สร้างความทั่วถึงและความเท่าเทียม เน้นการเรียนรู้ตลอดชีวิต
3.
ปรับใช้นวัตกรรมและเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้
4.
ใช้ภาษามากกว่า 1 ภาษาในการเรียนการสอน โดยให้ความสำคัญกับภาษาแม่ของผู้เรียนระดับปฐมวัย ทั้งนี้มีการกระจายลักษณะร่วมนี้สู่การปฏิบัติในการจัดการศึกษาทุกระดับตั้งแต่ระดับปฐมวัยจนถึงการศึกษาขั้นพื้นฐาน
และพร้อมร่วมมือกับกลุ่มต่างๆ
ที่เป็นภาคีเครือข่ายเพื่อการขับเคลื่อนและปรับเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลาโดยยึดคุณภาพและความโปร่งใสเป็นสำคัญ
5.
ให้ความสำคัญกับคุณภาพครูในระดับสูง
เห็นได้ชัดจากการคัดเลือกนักศึกษาครูกระบวนการผลิต การรับเข้าทำงาน การพัฒนา
การวางเส้นทางวิชาชีพและการประเมิน
เป็นที่น่าสังเกตว่าในเรื่องการวางเส้นทางวิชาชีพครูและการประเมินครูมิใช่จุดเน้นของสาธารณรัฐฟินแลนด์
เนื่องจากมีความเชื่อเบื้องต้นว่าครูมีสมรรถนะสูง รับผิดชอบสูง
และสามารถกำกับตนเองได้
ข้อแตกต่าง ของประเทศไทยกับประเทศสาธารณรัฐฟินแลนด์ สาธารณรัฐสิงคโปร์
และสาธารณรัฐเกาหลี
เมื่อศึกษาเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างประเทศไทยกับ
3 ประเทศ พบว่า มีข้อแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างประเทศไทยและประเทศคู่เทียบ คือ
1. การจัดการเรียนรู้ที่เน้นเนื้อหาการเรียนรู้มากกว่าบูรณาการเนื้อหา
ทักษะแห่งศตวรรษ และสาระท้องถิ่น ทั้งนี้เพื่อมุ่งเน้นที่ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
2. ไม่สามารถใช้เทคโนโลยีสารสนเทศประกอบและสนับสนุนการเรียนรู้ได้เช่นเดียวกับทั้งสามประเทศ
3. ในส่วนของการฝึกหัดครูนั้น พบว่า
3.1 ระบบการผลิตของไทยยังไม่สัมพันธ์กับระบบการใช้ครู
3.2 คุณสมบัติพื้นฐานผู้ที่จะเข้าเรียนยังไม่ได้อยู่ในระดับเก่งเท่ากับนักศึกษาครูของอีก 3 ประเทศ
3.3 สมรรถนะของบัณฑิตครูยังไม่สามารถสร้างศรัทธาให้กับวิชาชีพครูได้
3.4 วิชาชีพครูยังไม่เป็นตัวเลือกของผู้เรียนที่ถือเป็นระดับยอดของประเทศ
3.2 คุณสมบัติพื้นฐานผู้ที่จะเข้าเรียนยังไม่ได้อยู่ในระดับเก่งเท่ากับนักศึกษาครูของอีก 3 ประเทศ
3.3 สมรรถนะของบัณฑิตครูยังไม่สามารถสร้างศรัทธาให้กับวิชาชีพครูได้
3.4 วิชาชีพครูยังไม่เป็นตัวเลือกของผู้เรียนที่ถือเป็นระดับยอดของประเทศ
การศึกษาภาพอนาคตการศึกษาไทย ในปี พ.ศ. 2573 พบว่า ภาพอนาคตการศึกษาขั้นพื้นฐานและการฝึกหัดครูของประเทศไทย
พ.ศ. 2573
จำแนกเป็น 5 ภาพหลัก ดังนี้
ภาพอนาคตที่ 1 กระจาย ระบบบริหารการศึกษาไทยจะกระจายอำนาจการปฏิบัติสู่ท้องถิ่น
แบบประสานพลังด้วยความร่วมมือร่วมใจ ร่วมรับผิดชอบ โปร่งใส
มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล และสอดคล้องกับมาตรฐานสากล
มีการกำหนดนโยบายที่มีมาตรฐาน/ตัวชี้วัดกำกับชัดเจน
และมีความยืดหยุ่นตามบริบทท้องถิ่น
ภาพอนาคตที่ 2 แกร่ง หลักการพื้นฐานการจัดการศึกษาที่แข็งแกร่งด้วยการตอบสนองความต้องการของประชาชนอย่างเท่าเทียมและทั่วถึง
ยึดคุณภาพมาตรฐานระดับสากลตามแนวคิดการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ใช้นวัตกรรมทางการศึกษาเป็นคานงัดคุณภาพมีระบบและกลไกเพื่อพัฒนาการวัดและการประเมินผลเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาแบบก้าวกระโดด
ภาพอนาคตที่ 3 หยั่งลึก หมายถึง
การศึกษาปฐมวัยเป็นปัจจัยในการสร้างพื้นฐานของชีวิตที่แข็งแกร่ง
และเป็นรากลึกสำหรับการเติบโตของประเทศอย่างมั่นคง
ภาพอนาคตที่ 4 ยกระดับ คุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐานให้ทั่วถึง
เท่าเทียม สามารถร่วมมือและแข่งขันได้ในระดับสากล
ภาพอนาคตที่ 5 พลิกพลัง ของวิชาชีพครู ด้วยการยกระดับมาตรฐานวิชาชีพให้เป็นวิชาชีพชั้นยอด
มีความมั่นคงและยั่งยืน เป็นวิชาชีพชั้นสูงที่สังคมให้การยอมรับและเชื่อถือ
ที่มา:
1.
Education 2030 อนาคตการศึกษาไทย
: กรณีศึกษาเปรียบเทียบ ฟินแลนด์ สิงคโปร์ เกาหลีใต้.
จาก https://www.salika.co/2018/12/24/education 2030 thailand and case
studies/
2.
ส่อง Roadmap
12 ปีข้างหน้า! การศึกษาไทยจะก้าวไกลเหมือนฟินแลนด์. (2561).
จาก https://www.dek-d.com/education/50679/
3.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559).
รายงานวิจัยแนวโน้มภาพอนาคตการศึกษาและการเรียนรู้ของไทยในปี พ.ศ. 2573. กรุงเทพฯ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น